Holandia jest częścią strefy Schengen. Obszar ten jest efektem współpracy 26 europejskich państw członkowskich prowadzących wspólną politykę graniczną i wizową, które nazywamy krajami Schengen lub państwami Schengen.
Państwa członkowskie są związane tymi samymi przepisami wizowymi, które są określone we wspólnym kodeksie wizowym. Dzięki temu podróżni mogą przemieszczać się po całej strefie Schengen bez wzajemnych kontroli granicznych, osoby podlegające obowiązkowi wizowemu mają tylko jedną wizę, Wiza Schengen, potrzebnych do przekroczenia zewnętrznej granicy strefy Schengen.
Swobodny przepływ osób jest podstawowym prawem gwarantowanym przez UE jej obywatelom. Pozwala każdemu obywatelowi UE podróżować, pracować i mieszkać w dowolnym kraju UE bez żadnych specjalnych formalności. Współpraca Schengen zwiększa tę swobodę, umożliwiając obywatelom przekraczanie granic wewnętrznych bez poddawania się kontroli granicznej. Strefa Schengen gwarantuje swobodny przepływ ponad 400 milionom obywateli UE, a także wielu obywatelom spoza UE, biznesmenom, turystom i innym osobom legalnie przebywającym na terytorium UE.
Kraje Schengen
Kraje wymienione poniżej należą do strefy Schengen:
Belgia | Dania | Niemcy |
Estonia | Finlandia | Frankrijk |
Griekenland | Węgry | Włochy |
Łotwa | Liechtenstein | Litwa |
Luksemburg | Malta | Nederland |
Norwegia | Austria | Polska |
Portugalia | Slovenië | Słowacja |
Hiszpania | Republika Czeska | Islandia |
Szwecja | Szwajcaria | Zuid |
Kraje Bułgarii, Chorwacji i Rumunii rozpoczęły procedurę przystąpienia do strefy Schengen. Islandia, Norwegia, Szwajcaria i Liechtenstein przystąpiły do strefy Schengen z krajów spoza UE.
Swobodny przepływ w Europie
W 1985 r. oddzielne rządy UE w Schengen (małej wiosce w Luksemburgu) podpisały traktat z Schengen. Za pomocą tego traktatu kraje uczestniczące zgodziły się na stopniowe znoszenie kontroli na wspólnych granicach. Wdrażanie układu z Schengen rozpoczęło się w 1995 r., obejmując początkowo siedem państw UE. Obecnie 27 krajów należy do strefy Schengen.
Wszyscy obywatele UE, niezależnie od narodowości, mogą przekraczać granice wewnętrzne bez poddawania się kontroli granicznej. Właściwe organy krajowe mogą jednak również przeprowadzać kontrole policyjne na granicach wewnętrznych iw strefach przygranicznych, pod warunkiem że kontrole takie nie są równoznaczne z odprawą graniczną.
W przypadku poważnego zagrożenia porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego państwo strefy Schengen może czasowo wprowadzić kontrole graniczne na swoich granicach wewnętrznych. Co do zasady na czas określony, nie dłuższy niż trzydzieści dni. Jeśli takie kontrole zostaną przywrócone, należy poinformować inne kraje strefy Schengen, Parlament Europejski i Komisję Europejską, a także opinię publiczną.
Swoboda i bezpieczeństwo dla podróżujących
Przepisy z Schengen zapewniają zniesienie kontroli na granicach wewnętrznych Unii i zaostrzenie kontroli na granicach zewnętrznych. Jest to zgodne z umowami. Umowy te obejmują kilka obszarów:
- wspólne zasady mające zastosowanie do osób przekraczających granice zewnętrzne UE, w tym rodzaje wymaganych wiz i sposób przeprowadzania kontroli na granicach zewnętrznych;
- harmonizacja warunków wjazdu i przepisów dotyczących wiz krótkoterminowych (do 90 dni);
- wzmocniona współpraca policyjna (w tym prawo do transgranicznej obserwacji i pościgu);
- bliższa współpraca sądowa dzięki szybszemu systemowi ekstradycji i przeniesieniu wykonywania wyroków karnych;
- utworzenie i rozwój Systemu Informacyjnego Schengen (SIS);
- dokumenty wymagane do podróży po Europie.
Warunki przystąpienia do strefy Schengen
Przystąpienie do strefy Schengen to nie tylko decyzja polityczna. Kraje muszą również spełnić szereg warunków wstępnych, takich jak gotowość i zdolność do:
- wziąć odpowiedzialność za kontrolowanie granic zewnętrznych w imieniu pozostałych państw strefy Schengen oraz za wydawanie jednolitych wiz Schengen;
- efektywnie współpracować z organami ścigania w innych państwach strefy Schengen w celu utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa po zniesieniu kontroli granicznych między państwami strefy Schengen;
- być w stanie stosować wspólne zasady Schengen, takie jak kontrole na granicach lądowych, morskich i powietrznych (lotniska), wydawanie wiz, współpraca policyjna i ochrona danych osobowych;
- Bądź podłączony i korzystaj z SIS.
Kraje kandydujące przechodzą „ocenę Schengen” przed przystąpieniem do strefy Schengen, a następnie kraje są okresowo przeglądane w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa.