Czym jest unijny kodeks wizowy?
Traktat z Schengen zapewnił, że kontrola graniczna rozciąga się od granicy holenderskiej do zewnętrznej granicy Holandii Strefa Schengen jest przeniesiony. Tym samym kontrola nad warunkami wydawania wiz została przeniesiona z rządów narodowych do UE.
Warunki te są określone w Kodeks wizowy UE ( Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy). W dniu 2 lutego 2020 r. zostały zmienione części unijnego kodeksu wizowego.
Jakie są główne punkty unijnego kodeksu wizowego?
Poniżej znajdują się główne punkty unijnego kodeksu wizowego:
- Een Wiza Schengen uprawnia do maksymalnie 90 dni pobytu w dowolnym okresie 180 dni.
- Wiza może być wydana na jedną lub więcej wizyt.
- Państwo członkowskie jest odpowiedzialne za wydawanie wiz, jeżeli jest jedynym miejscem docelowym, jeżeli jest głównym celem podróży pod względem długości lub celu, jeżeli nie można określić głównego miejsca docelowego, a państwo członkowskie jest pierwszym celem podróży.
- Osoba ubiegająca się o wizę musi być obecna osobiście, aby złożyć wniosek, ale w niektórych przypadkach państwa członkowskie mogą odstąpić od tego obowiązku. W każdym przypadku przy pobieraniu odcisków palców wymagana jest osobista obecność.
- Osoba ubiegająca się o wizę musi przynieść formularz wniosku, dokument podróży i zdjęcie, pobrać odciski palców, opłacić wizę, medyczne ubezpieczenie podróżne i dostarczyć dokumenty potwierdzające wykazujące:
- Jakie jest miejsce docelowe;
- Jakie zakwaterowanie jest używane;
- Zdolność do samodzielnego utrzymania;
- Zamiar wyjazdu na czas.
- W niektórych przypadkach państwo członkowskie może odstąpić od wymogu przedstawiania dokumentów uzupełniających.
- De wniosek wizowy wordt odrzucił als:
- Ktoś nie może wykazać, że spełnia warunki;
- jeden z dokumentów jest fałszywy lub budzi uzasadnione wątpliwości;
- Osoba jest postrzegana jako zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa narodowego lub zdrowia publicznego.
- Kraje strefy Schengen współpracują ze sobą w jak największym stopniu, aby jednakowo stosować ustalone warunki.
- Cena wizy to 80 euro. Wyjątki dotyczą dzieci poniżej szóstego roku życia, uczniów, studentów, naukowców i młodych członków organizacji pozarządowych. W przypadku większości krajów, z którymi zawarto umowę o ułatwieniach wizowych, obowiązuje opłata ulgowa w wysokości 40 euro, a także w przypadku dzieci w wieku od 6 do 12 lat.
- Usługodawca zewnętrzny może naliczyć dodatkową opłatę za usługę. Nie może to przekroczyć połowy ceny wizy.
- Zasadniczo rozpatrzenie wniosku wizowego musi nastąpić w ciągu 15 dni. Istnieje możliwość przedłużenia okresu leczenia do 30 dni, aw wyjątkowych przypadkach do 60 dni.
- Państwa członkowskie muszą rozmieścić wystarczająco wykwalifikowany personel, aby zagwarantować jakość usług.
- Państwo członkowskie może na podstawie umów dwustronnych obsługiwać wniosek wizowy w imieniu innego państwa członkowskiego, tzw. „przedstawicielstwo wizowe”.
- Współpraca między państwami członkowskimi jest możliwa dzięki wspólnemu wyposażeniu, obiektom i personelowi. W „ostateczności” można zaangażować usługodawcę zewnętrznego w celu zebrania dokumentów aplikacyjnych, ale ocena pozostaje w gestii państwa członkowskiego.
- Akredytowani pośrednicy komercyjni mogą składać wnioski wizowe w imieniu innych osób, z wyjątkiem danych biometrycznych.
Zmiany w unijnym kodeksie wizowym od 2 lutego 2020 r
Od 2 lutego część unijnego kodeksu wizowego dla strefy Schengen została zmieniona. Wymieniamy najważniejsze zmiany:
- Wniosek o wizę Schengen można złożyć do 6 miesięcy przed planowaną datą podróży do strefy Schengen. To były maksymalnie 3 miesiące. O wizę Schengen należy ubiegać się nie później niż 15 dni przed datą wjazdu.
- Koszty (leges) dla osoby dorosłej wzrosną do 80 euro (było 60 euro), dzieci w wieku od 6 do 12 lat zapłacą 40 euro. Dzieci do lat 6 pobyt bezpłatny.
- Koszty usług Zewnętrznego Usługodawcy nie są już ograniczone do maksymalnie połowy opłaty wizowej. Mogą one wynosić maksymalnie 80 euro (co było maksymalnie 30 euro).
- Wnioski o wizę Schengen można również składać drogą elektroniczną, jednak posiadacz wizy musi wówczas stawić się jeszcze w celu pobrania odcisków palców (chyba że zostały one już wcześniej wydane).
- Ambasady nie są już zobowiązane do samodzielnego zbierania wniosków wizowych. Ambasada holenderska często wymaga od osób ubiegających się o wizę skorzystania z usług zewnętrznego dostawcy usług. W prawie wszystkich przypadkach jest to VFS Global.
- Wniosek wizowy rozpatrywany jest w ciągu 15 dni kalendarzowych, w indywidualnych przypadkach termin ten może zostać wydłużony maksymalnie do 45 dni kalendarzowych (wcześniej było to maksymalnie 60 dni kalendarzowych).
- Wiza wielokrotnego wjazdu (MEV) powinna być wydawana częściej osobom ubiegającym się o wizę, które przestrzegają przepisów.
- Ten MEV jest początkowo ważny przez 1 rok, jeśli wnioskodawca uzyskał trzy wizy w ciągu ostatnich dwóch lat i wykorzystał je zgodnie z prawem. Jeśli wcześniej otrzymałeś MEV na jeden rok, nowy MEV będzie ważny przez 2 lata. Jeśli już otrzymałeś MEV na 2 lata, następny będzie MEV na 5 lat.
- Inne kwestie, takie jak ciężar dowodu zwrotu, gwarancja, ubezpieczenie medyczne i tym podobne pozostają bez zmian.
