Карабель, на якім 14 чэрвеня 1985 года Бельгія, Нідэрланды, Люксембург, Германія і Францыя падпісалі Шэнгенскае пагадненне, вяртаецца ў Шэнген. Краіны зрабілі гэта на борце карабля, які стаяў на якары ў Шэнгене. Зараз карабель вяртаецца ў вёску Шэнген у Люксембургу, дзе яму будзе прадастаўлены пастаянны прычал. Шэнген — вёска каля памежнага трохкутніка паміж Люксембургам, Германіяй і Францыяй, дзе ў свой час была падпісана дамова.
Такім чынам, гэты карабель, MS Princesse Marie-Astrid, мае гістарычнае значэнне. Ён набыты Люксембургам і ператвораны ў еўрапейскае месца сустрэч. Пра гэта сёння паведаміў міністр турызму Люксембурга Лекс Дэлес. Праект павінен быць завершаны ў 2025 годзе і будзе каштаваць 5,8 мільёна еўра.
Частка карабля будзе пераўтворана ў музей з пастаяннай экспазіцыяй, прысвечанай еўраінтэграцыі і Шэнгенскай дамове. На караблі таксама будзе месца для мерапрыемстваў. У асаблівых выпадках карабель будзе плаваць па Еўропе.
14 чэрвеня 1985 года кіраўнікі ўрадаў Бельгіі, Нідэрландаў, Люксембурга, Германіі і Францыі падпісалі першае Шэнгенскае пагадненне. Яны пагадзіліся скасаваць кантроль за людзьмі на агульных межах. Гэта стварыла прастору без унутраных межаў, вядомую як Шэнгенская зона.
Адзіны еўрапейскі акт быў заключаны ў 1986 годзе дванаццаццю членамі Еўрапейскай супольнасці. Гэты еўрапейскі акт азначае, што з 1993 года існуе ўнутраны еўрапейскі рынак са свабодным рухам капіталу, тавараў, паслуг і людзей. Гэты Закон перадае некаторыя паўнамоцтвы ад дзяржаў-членаў інстытутам Еўрапейскага саюза.
De Шэнгенскія краіны правялі адзін адзіная візавая палітыка і пагадзіліся ўвесці эфектыўны кантроль на знешніх межах. Кантроль на ўнутраных межах можа ажыццяўляцца на працягу абмежаванага перыяду, калі гэтага патрабуе грамадскі парадак або нацыянальная бяспека. Практычная рэалізацыя пагадненняў рэгулюецца ў Шэнгенскім імплементацыйным пагадненні.
Сёння ў Шэнгенскую зону ўваходзяць 27 краін і больш за 400 мільёнаў жыхароў.
Звязаныя артыкулы:
